Licówka kompozytowa

Licówka kompozytowa, znana również jako licówka estetyczna, to cienka warstwa materiału kompozytowego, która jest aplikowana na przednią powierzchnię zęba w celu poprawy jego wyglądu, kształtu lub koloru. Jest to popularna procedura w stomatologii kosmetycznej, która pozwala na uzyskanie naturalnego wyglądu uśmiechu.

Pierwszym krokiem do aplikacji licówki jest konsultacja z dentystą kosmetycznym. Pacjent omawia swoje oczekiwania i cele odnośnie wyglądu zębów. Lekarz ocenia, czy licówki kompozytowe są odpowiednie i wyjaśnia procedurę. Przed rozpoczęciem zabiegu zęby muszą być odpowiednio przygotowane. Zazwyczaj oznacza to usunięcie niewielkiej ilości szkliwa z przodu zęba, aby umożliwić dostateczną przyczepność dla licówki kompozytowej. W zależności od przypadku może być wymagane znieczulenie miejscowe. Dentysta pomaga pacjentowi wybrać odpowiedni kolor kompozytu, aby dopasować licówkę do naturalnego koloru zębów. Następnie stomatolog nakłada warstwę kompozytu na zęby, formując go, aby uzyskać odpowiedni kształt i wielkość. Kompozyt jest modelowany i wygładzany w celu uzyskania pożądanego wyglądu, a następnie utwardzany przy użyciu specjalnej lampy polimerowej (lampy światła niebieskiego). W trakcie utwardzania kompozyt twardnieje i utrzymuje się na miejscu.

Po utwardzeniu kompozytu dentysta dokładnie ocenia i dostosowuje licówki do ostatecznego kształtu i wyglądu. Następnie licówki są starannie polerowane, aby uzyskać gładką i lśniącą powierzchnię, która przypomina naturalne szkliwo zębowe.

Licówki kompozytowe są stosunkowo szybką i nieinwazyjną procedurą, która pozwala na uzyskanie estetycznego efektu i poprawę uśmiechu. Są stosunkowo trwałe, ale mogą wymagać konserwacji i regularnych wizyt kontrolnych u dentysty. Procedura ta jest odwracalna, co oznacza, że można ją zmienić lub usunąć w przyszłości, jeśli pacjent zdecyduje się na inny zabieg.

Gingiwektomia

Gingiwektomia to chirurgiczna procedura dentystyczna, która polega na usunięciu nadmiaru tkanki dziąsłowej (dziąseł) wokół zębów. Jest wykonywana w celu poprawy zdrowia dziąseł, poprawy estetyki uśmiechu i ułatwienia utrzymania higieny jamy ustnej.

Przed rozpoczęciem procedury pacjent jest zazwyczaj miejscowo znieczulany, aby zapewnić komfort podczas zabiegu. Czasami pacjent może otrzymać także środek uspokajający w celu zmniejszenia stresu i niepokoju.

Chirurg określa obszar, który wymaga usunięcia tkanki dziąsłowej. Wskazania do gingiwektomii mogą obejmować nadmiar dziąsła, które zakrywa ząb (głównie przy zębach przednich) lub stan zapalny dziąseł, który nie ulega poprawie innymi metodami. Chirurg używa skalpela lub laserowego narzędzia do precyzyjnego usunięcia nadmiaru tkanki dziąsłowej. Może to obejmować wycięcie fragmentu dziąsła, aby odsłonić więcej korony zęba. W niektórych przypadkach może być konieczne kształtowanie tkanki dziąsłowej, aby uzyskać pożądany kształt lub kontur dziąsła wokół zęba. Po zakończeniu procedury chirurgicznej zastosowana jest odpowiednia technika szycia, aby zabezpieczyć usunięty fragment tkanki dziąsłowej i przyspieszyć gojenie. Zazwyczaj stosuje się szwy resorbowalne, które same się wchłaniają w ciągu kilku tygodni.

Po zabiegu pacjent otrzymuje instrukcje dotyczące higieny jamy ustnej i postępowania pooperacyjnego, które pomagają w procesie gojenia. Gingiwektomia jest stosunkowo bezbolesna dzięki miejscowemu znieczuleniu, a czas gojenia jest krótki. Gingiwektomia może pomóc poprawić wygląd uśmiechu, zmniejszyć ryzyko stanów zapalnych dziąseł oraz ułatwić utrzymanie higieny jamy ustnej.

Złamany ząb

Każdemu może przytrafić się problem w postaci złamanego zęba. Niestety nie raz zdarza się, że w kupionej żywności znajdą się niepożądane elementy, które mogą spowodować ułamanie się zęba przy próbie ugryzienia. Twarde przedmioty znalezione w żywności są częstym powodem wytaczania procesów producentom i ubiegania się o odszkodowanie w przypadku ułamania się zęba.

Leczenie takiego zęba nie jest łatwe i zależy od tego jak znaczny ubytek powstał po ułamaniu. Gdy ząb tylko się ukruszył czasem wystarczy jedna wizyta u stomatologa, który nałoży odpowiednie preparaty i ew. wyrówna powierzchnię ułamania. Natomiast gdy ząb pękł na pół albo złamał się w znacznym stopniu trzeba wtedy albo usunąć pozostałość zęba i wstawić implant, albo nadbudować złamanie, co jednak nie zawsze jest możliwe. Obie opcje wiążą się z dużym wydatkiem dla naszej kieszeni. Dlatego gdy taka sytuacja nam się przytrafi a nie byliśmy od niej ubezpieczeni, wtedy warto żądać pokrycia kosztów od producenta żywności, która stała się przyczyną ułamania zęba.

Aparat nazębny po 40-tce?

Długi czas istniało przekonanie, że aparat ortodontyczny przeznaczony jest dla nastolatków, którzy mają problem z prawidłowym zgryzem i powinni go korygować. Natomiast w przypadku osób, które nie zadbały o to odpowiednio wcześnie w pewnym momencie jest już zbyt późno, by korygować zgryz. Jednak sytuacja nieco się zmieniła, coraz więcej osób zdaje sobie sprawę z tego, że również aparat nazębny po 40-tce nie jest problemem i można go wykorzystać, by skutecznie zadbać o piękny zgryz. Możliwości jest sporo, ortodonci coraz częściej pracują z osobami, które właśnie są w kwiecie wieku mają 30 czy 40 lat i są już w pełni świadomi tego, że ich zgryz nie jest doskonały i mimo takiego wieku chcą to zmienić.

Ze strony ortodontów nie ma problemu, można dopasować odpowiednią metodę, dzięki której uda się usunąć te niedoskonałości i zgryz doprowadzić do porządku. Skoro takie możliwości istnieją to warto z nich korzystać niezależnie od wieku i rzeczywiście cieszyć się doskonałym uśmiechem w każdej sytuacji.

Rodzaje aparatów nazębnych

Nie da się zaprzeczyć, że ortodoncja to niezwykle ważna dziedzina medycyny, dzięki której możemy dbać o prawidłowy zgryz. Dlatego nie powinno również zaskakiwać, że jest ona stale rozwijana. Między innymi te zmiany pojawiają się jeśli chodzi o aparaty nazębne jakie obecnie są nam proponowane. Tym najbardziej popularnym są aparaty tradycyjne wykonywane w postaci pojedynczo przyklejanych do zębów zamków, które mogą mieć charakter metalowy albo ceramiczny.

Obok tych tradycyjnych aparatów nazębnych są również aparaty samoligaturujące, które mają przyspieszyć proces leczenia, ponieważ nie będą dodatkowo wymagały stosowania ligatur. Pojawiają się również aparaty językowe, które montowane są podobnie jak tradycyjne, tylko że zamki pojawiają się na wewnętrznej stronie zębów i tym różnią się od aparatów tradycyjnych.

Rozwój ortodoncji jest jednak wyraźnie widoczny w związku z czym regularnie pojawiają się na rynku nowe propozycje aparatów, można więc się spodziewać, że będą one cały czas rozwijane.

Pleśniawki u osób dorosłych – przyczyny

Pleśniawki – czyli bolesne białe plamki, które pojawiają się na języku, dziąsłach, podniebieniu, czy wewnętrznej stronie policzków – oznaczają powierzchniową infekcję błon śluzowych w obrębie jamy ustnej. Za ich pojawienie się odpowiadają grzyby, a powstają na skutek obniżenia odporności. Jakie są więc przyczyny powstawania pleśniawek?

Pleśniawki powstają tak u dzieci, jak i u dorosłych; u osób dorosłych mogą wskazywać na poważne problemy zdrowotne. Same nie znikną, więc jak najszybciej należy udać się do lekarza. Występują samodzielnie oraz w grupach, a bywa też, że się ze sobą zlewają.

Ich najczęstszą przyczyną są drożdżaki Candida albicans, które stanowią część flory jelitowej oraz jamy ustnej i przełyku. Do ich zakażenia dochodzi w sytuacji:

– obniżenia układu immunologicznego (u osób z niedoborami odporności, nowotworami, z niewyrównaną cukrzycą, poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu, sterydoterapii, zakażonych wirusem HIV i etc.);

– niedożywienia;

– stosowania antybiotykoterapii (zwłaszcza przy stosowaniu przewlekłym);

– infekcji grzybiczej przewodu pokarmowego (wtedy towarzyszy im niestrawność oraz bóle w nadbrzuszu, nudności, odbijanie, biegunka);

– choroby zapalnej jelit;

– spożywania bardzo pikantnych pokarmów;

– niedoborów witaminowych (szczególnie witaminy B12, żelaza oraz kwasu foliowego);

– źle dobranej, uszkodzonej protezy.

Resztki jedzenia w jamie ustnej

Resztki jedzenia, które pozostaną w jamie ustnej po spożytych posiłkach stanowią duże niebezpieczeństwo dla zdrowia. Nie chodzi tylko o zdrowie zębów ale również dziąseł. Resztki jedzenia wypełniają zarówno ubytki w trzonie zęba, ubytki w szkliwie, jak również przestrzenie międzyzębowe. Już po kilku godzinach doprowadza to do psucia się zalegających resztek, a w dalszym czasie ich gnicia. Wiąże się z tym również nieprzyjemny zapach z ust.

Praktycznie nie ma możliwości pozbycia się wszystkich resztek pokarmu po jedzeniu. Każde szczotkowanie zębów pozwoli jednak na ich zmniejszenie. Zalecane jest szczotkowanie przez minimum 2 minuty. Żeby zmniejszyć wielkość pozostałości pokarmowych zaleca się regularne mycie zębów po każdym posiłku. Wyjątkiem jest zalecenie mycia zębów tuż po obudzeniu. Wtedy to zapobiega się przedostawaniu się resztek pokarmowych pozostałych po nocy w jamie ustnej do układu pokarmowego, wraz z kolejnym posiłkiem, w tym wypadku śniadaniem.

Higiena jamy ustnej pozwala nam dłużej cieszyć się zdrowiem, ponieważ wiele chorób bierze swój początek właśnie w nieodpowiedniej pielęgnacji zębów i jamy ustnej.

Możliwe komplikacje po leczeniu kanałowym zęba

Nie da się zaprzeczyć, że konieczność przeprowadzenia leczenia kanałowego zazwyczaj będzie powodować przykre skojarzenia u osoby, która będzie musiała się takiemu leczeniu poddać. Jednak to co najważniejsze to, by to leczenie zostało przeprowadzone profesjonalnie, ponieważ źle przeprowadzone leczenie kanałowe może być przyczyną powikłań, które będą powodowały dolegliwości bólowe.

Możliwe komplikacje po leczeniu kanałowych to właściwie w 100% wynik źle przeprowadzonego leczenia. Podstawowy problem jaki się pojawia to niedopełnienie zakrzywionego kanału o skomplikowanej budowie. W takim przypadku następować będzie dalszy stan zapalny, który będzie powodował dolegliwości bólowe. Powikłania mogą być również wynikiem źle prowadzonego leczenia, gdy dojdzie do przebicia kanału. W trakcie leczenia szczególnie należy zwrócić uwagę na prawidłowe oczyszczenie kanału przed jego wypełnienie, ponieważ tylko w ten sposób usunąć można stan zapalny powodujący dolegliwości bólowe. Zanim więc kanał zostanie wypełniony zaatakowana stanem zapalnym miazga musi być usunięta.

Stomatolog prywatnie i na NFZ – różnice

Wizyta u dentysty nie należy do przyjemnych, jednak gdy pojawia się ból zębów czy inne dolegliwości związane z jamą ustną nie ma innego wyjścia tylko trzeba odwiedzić stomatologa. Pojawia się pytanie czy wybrać się do placówki prywatnej czy lepiej zdecydować się na leczenie w ramach NFZ.

Różnice między leczeniem w prywatnym gabinecie a publicznych przychodniach w przypadku stomatologii są znaczące. NFZ ogranicza bowiem liczbę wizyt kontrolnych w ciągu roku, ogranicza stosowane najnowsze rozwiązania w zakresie uzupełnień wyłącznie do pierwszy kilku zębów, w przypadku piątek, szóstek czy siódemek narażamy się na zastosowanie wypełnień kompozytowych stosowanych przed laty. Ograniczone są również opcje leczenia protetycznego, nie mamy szans na estetycznie wyglądające uzupełnienie implantami.

Wizyta prywatna u stomatologa nie ma żadnych ograniczeń poza możliwościami finansowymi pacjenta. Stomatolodzy prowadzący prywatną praktykę mają zazwyczaj profesjonalnie wyposażony gabinet, korzystają z najnowszych osiągnięć technologii medycznej w zakresie leczenia uzębienia. Pacjent może oczekiwać, że po wizycie u stomatologa prywatnie jego uzębienie będzie jak z pierwszych stron gazet, czego nie można powiedzieć o wizycie w publicznej placówce.

Czy piaskowanie zębów jest bezpieczne?

Piaskowanie zębów jest obecnie jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów higienicznych obejmujących jamę ustną. W jego trakcie wykorzystuje się specjalne urządzenie określane jako piaskarka. Jego zadaniem jest usunięcie zarówno płytki nazębnej, jak i przebarwień znajdujących się na powierzchni zęba. Piaskowanie sprawia, że zęby stają się nie tylko zdrowsze, ale i ładniejsze, czy jednak jest zabiegiem bezpiecznym?

Sam zabieg trwa od piętnastu do dwudziestu minut, a choć podczas jego wykonywania pacjenci narzekają na pewien dyskomfort, nie jest on bolesny. Co ciekawe, o tym, czy zabieg będzie bezpieczny, w dużej mierze decyduje pacjent. Choć efekty piaskowania potrafią być spektakularne, zaleca się, aby nie było ono wykonywane częściej niż raz na sześć miesięcy. W innym wypadku musimy liczyć się z ryzykiem naruszenia szkliwa zębowego, co może stanowić poważne zagrożenie dla stanu naszego uzębienia. Osoby decydujące się na zabieg powinny też skorzystać ze składanej im przez stomatologa propozycji wcześniejszego usunięcia zalegającego na zębach kamienia.