Wybielania zębów próbowano od wieków i używano w tym celu np. popiołu drzewnego, sproszkowanego rogu jelenia, kredy, soli. Próbę czasu zwycięsko przeszła soda – jako wybielacza używały jej nasze babcie i matki, do dziś jest składnikiem niektórych past do zębów.
W preparatach do domowego wybielania chemicznego substancją aktywną najczęściej jest nadtlenek wodoru. Mogą one rozjaśnić zęby o 2-4 tony. Efekt uzyskuje się w 2-3 tygodnie. Najpopularniejsze są elastyczne paski nasączone wybielającym żelem, który 2 razy dziennie na 20 minut przykleja się do zębów górnych i dolnych. Inne preparaty – lakier, żel, wosk – przeznaczone są do malowania zębów, ale nie zawsze docierają do przestrzeni międzyzębowych. Lepiej sprawdza się metoda nakładkowa. Plastyczne nakładki należy rozgrzać w gorącej wodzie, następnie zagryźć i dopasować kształtem do swoich zębów. Wypełnia się je 2 razy dziennie żelem wybielającym i na pół godziny umieszcza na dolnej i górnej szczęce.
Nie zawsze udaje się dokładnie dopasować nakładki, co może spowodować nierównomierne rozjaśnienie zębów lub podrażnienie dziąseł żelem. Wybielanie takie można przeprowadzić także z pomocą stomatologa, a nakładki wykonuje się w gabinecie protetycznym wg odcisku uzębienia.